در تنهایی خود لحظه ها را برایت گریه کردم

 در بی کسیم برای تو که همه کسم بودی گریه کر

در حال خندیدن بودم که به یاد خنده های سرد و تلخت گریه کردم

در حین دویدن در کوچه های زندگی بودم که ناگاه به یاد لحظه هایی که بودی

و اکنون نیستی ایستادم و آرام گریه کردم

ولی اکنون می خندم آری میخندم

به تمام لحظه های بچگانه ای که به خاطرت اشک هایم را قربانی کردم

دلم خیلی گرفته

از دست همه حتی خودم شاکیم

دوست دارم برم جایی که هیچکس نباشه

دلم میخواد گریه کنم

خوش به حال آسمون که

هر وقت دلش بگیره

بی بهونه می باره ...

به کسی توجه نمی کنه ...

از کسی خجالت نمی کشه...

می باره و می باره و...

اینقدر می باره تا آبی شه...

‌آفتابی شه...!!!

کاش... کاش می شد مثل آسمون بود...

کاش می شد وقتی دلت گرفت اونقدر بباری تا

بالاخره آفتابی شی...

بعدش هم انگار نه انگار که بارشی بوده

چقدر دوست داشتم يك نفر از من مي پرسيد

چرا نگاه هايت انقدر غمگين است ؟

چرا لبخندهايت انقدر بي رنگ است ؟

اما افسوس ... هيچ كس نبود

هميشه من بودم و من و تنهايي پر از خاطره .

اري با تو هستم .. با تويي كه از كنارم گذشتی... و حتي يك بار هم نپرسيدي

چرا چشم هايت هميشه باراني است!!!؟؟؟

روزگاري در گوشه اي از دفترم نوشته بودم......

تنهائي را دوست دارم چون بي وفا نيست

تنهائي را دوست دارم چون تجربه اش کرده ام

تنهائي رادوست دارم چون عشق دروغين درآن نيست

تنهائي را دوست دارم چون خدا هم تنهاست

تنهائي رادوست دارم چون در خلوت وتنهائيم در انتظار

خواهم گريست وهيچ کس اشکهايم را نميبيند

اما از روزي که تو راديديم نوشتم......

از تنهائي بيزارم چون تنهائي ياد آور لحظات تلخ بي توبودنم است...........

از تنهائی بيزارم زيرا فضاي غم گفته سكوتم تورا فرياد ميزند......

از تنهائي بيزارم چون به تو وابسته ام....................

از تنهائي بيزارم چون با تو بودن راتجربه کرده ام...........

از تنهائي بيزارم چون خداوندهيچ انساني را تنها نيافريد

از تنهائي بيزارم چون خداوند تو رابرايم فرستاد تا تنها نباشم...........

از تنهائي بيزارم زيرا هر وقت تنهائي گريه كنم دستهاي

مهربانت رابراي پاک كردن اشكهايم كم مي آورم.......

از تنهائي بيزارم چون شيرين ترين لحظاتم باتوبودن است......

از تنهائي بيزارم چون مرداب مرده تنم با آفتاب نگاه تو جان ميگيرد

از تنهائي بيزارم چون کوير خشک لبانم عطش باران محبت از لبانت رادارد..........

از تنهائي بيزارم چون هنوز به قداست شانه هايت ايمان دارم

از تنهائي بيزارم چون تمام واژه هاي شعرم با تو بودن را فرياد ميزند

از تنهائي بيزارم چون هيچگاه تنهائي را درک نکردم

هميشه وهمه جا درهمه حال حضورت را در قلبم حس کردم پس بگذار با تو باشم......

عاشقانه در آغوش پر مهر تو بميرم.......

تا هميشه ماندگار باشم...............

تنهایم نگذار....؟؟

از عشق مکن شکوه که جای گله ای نیست

بگذار بسوزد دل من مسئله ای نیست

من سوخته ام در تب ، آنقدر که امروز

بین من و خورشید دگر فاصله ای نیست

غمدیده ترین عابر این خاک منم من

جز بارش خون چشم مرا مشغله ای نیست

در خانه ام آواز سکوت است ، خدایا

مانند کویری که در آن قافله ای نیست

می خواستم از درد بگوییم ولی افسوس

در دسترس هیچکسی حوصله ای نیست

شرمنده ام از روی شما بد غزلی شد

هرچند از این ذهن پریشان گله ای نیست

چه زیبا! گفتم دوستت دارم !چه صادقانه پذیرفتی!
چه فریبنده ! آغوشم برایت باز شد !چه ابلهانه! با تو خوش بودم !
چه كودكانه ! همه چیزم شدی ! چه زود ! به خاطره یك كلمه مرا ترك كردی !
چه ناجوانمردانه ! نیازمندت شدم ! چه حقیرانه! واژه غریبه خداحافظی به من آمد!
چه بیرحمانه! من سوختم

♥ عکستو امشب دوباره توی آسمون کشیدم ♥

♥ توی چشمای قشنگت باز همه دنیا رو دیدم ♥

♥ شیشه تنهاییمو من واسه عشق تو شکستم ♥

♥ قصه از اینجا شروع شد که دلم رو به تو بستم ♥

♥ بیش از این که فکر می کردم با تو خو کرده نفس هام ♥

♥ تو رو می خوام قد دنیا تکیه کن به قلب تنهام ♥

♥ تو همونی که یه عمری گشتمو پیت دویدم ♥

♥ تا غروب رفتمو این بار به طلوع تو رسیدم ♥

♥ دستتو گذاشتی آخر تو دستام ♥

♥ حالا وقتشه بدونی که چقدر عاشقت هستم ♥

چرا زمانی که تو را میبینم زبانم بند میاید؟؟؟؟

زمانی که تو را میبینم رزها در دستم می خشکد و زندگی پایان می پذیرد

زمانی که به دنیا می نگرم دنیا مال من می شود

زمانی که تو را میبینم آتش مرا احاطه می کند و دلم میسوزد و شعله ور می شود

زمانی که تو را میبینم همه خاطره ها زنده می شود و همه زمان ها متوقف می شود

ساکت نباش دلم زود باش بگو

درد و عشقم را به معشوقه بگو

آنچه را که در رویام دیده ام و شب های بی خوابیم را بگو

زود باش بگو چقدر دوستش دارم

بگو ای دل من بگو

قشنگی عشق که

میگن شایدهمینجاست

سخته به قربون چشاش بری تو رویا

قدم قدم گریه کنی کنار دریا

سخته همش تو فکر باشی شاید نخوادت

خاطره هات ورق ورق بیاد به یادت 

آن که می گوید دوستت می دارم

خنیاگر غمگینی است

که آوازش را ازدست داده است.

ای کاش عشق را زبان سخن بود.

هزار کاکلی شاددر چشمان توست

هزار قناری خاموش در گلوی من.

ای کاش عشق را زبان سخن بود.

آن که می گوید دوستت می دارم

دل اندوهگین شبی است

که مهتابش را می جوید.

ای کاش عشق را زبان سخن بود

هزار آفتاب خندان در خرام توست

هزار ستاره ی گریان

در تمنای من.

عشق را...

ای کاش زبان سخن بود.

گفتم كه دوستت دارم ، گفتی كه باور نداری
گفتم اين كلمه را از حفظ نمی گويم از ته دلم می گويم ، گفتی دلم را نيز باور نداری
سكوت تلخی كردم و از ته دلم آه كشيدم. مدتی سكوت با چشمانی خيس
گونه ام خيس شد و قلبم شكسته
گفتی كه تو قلبم را شكستی ، گفتم كه قلبت شكسته نشد ، احساست در هم شكست
گفتی سكوت كن ميخواهم گريه كنم ، من نيز سكوت كردم و با گريه تو نا آرام شدم و اشك ريختم

گفتی بی خيالی از اشكهايم ،چيزی نگفتم ، و باز سكوت و يك آه تلخ
گفتی كاش كه عاشق نمی شدم ، گفتم عاشقی همه اين دردها را دارد
گفتی خسته شدی از همه كس ، گفتم من با تو می مانم
گفتی خيلی تنهايی ، گفتم كسی كه عاشق است تنهايی را نمی شناسد
و باز گفتی تنهايی ، گفتم كسی كه عاشق است قلب يارش بايد همان تنهايی او باشد
گفتی كه اين حرفايت تكراری است ، گفتم به جز تكرارش راهی نيست

گفتی كه آغوشت را ميخواهم ، گفتم كه منتظر بمان عزيزم
گفتی كه شانه هايت را ميخواهم ، دلم به درد آمد از دوری ات و به غم نشستم
گفتی كه تو از حرفهايم پريشانی ، گفتم حرفی نيست و حرفهايت شكنجه ای بيش نيست
گفتی كه لبخندی بزن ، گفتم كه حس لبخند نيست
گفتم با اينكه اين كلمه تكراری است و با اينكه باور نداری باز ميگويم كه دوستت دارم
چيزی نگفتی و سكوت كردی

برام دعا كن عشق من، همين روزا بميرم ...

آخه دارم از رفتن بدجوري گُر ميگيرم ...

دعا كنم كه اين نفس،تموم شه تا سپيده ...

كسي نفهمه عاشقت، چي تا سحر كشيده ...

اين آخرين باره عزيز،دستامو محكمتر بگير ...

آخه تو كه داري ميري،به من نگو بمون نمير ...

گاهي بيا يه باغ سبز،درش بروت بازه هنوز ...

من با تو سوختم نازنين،باشه برو با من نسوز ...

اگه يروز برگشتي و گفتن فلاني مرده ...

بدون كه زير خاك سرد حس نگاتو برده

گريه نكن براي من قسمت ما همينه ...

دستامو محكمتر بگير لحظه ي آخرينه ...

اين آخرين باره عزيز،دستامو محكمتر بگير ...

آخه تو كه داري ميري،به من نگو بمون نمير ...

گاهي بيا يه باغ سبز،درش بروت بازه هنوز ...

من با تو سوختم نازنين،باشه برو با من نسوز ...

برام دعا كن عـــــــــشــــــــــق من ...

به تو نرسیدم، اما خیلی چیزارو یاد گرفتم…

یاد گرفتم به خاطر کسی که دوستش دارم باید دروغ بگم.

یاد گرفتم هیچکس ارزش شکوندن غرورم رو نداره.

یاد گرفتم توی زندگی برای اون که بفهمم چقدر دوستم داره هر روز به یه بهانه ای دلشو بشکونم.

یاد گرفتم گریه ی هیچکس رو باور نکنم.

یاد گرفتم بهش هیچ وقت فرصت جبران ندم.

یاد گرفتم دم از عاشقی بزنم ولی اما از کجا بگم از کی بگم…

می خوام همین جا دلمو بشکونم خوردش کنم تا دیگه عاشق نشه.

تا دیگه کسی رو دوست نداشته باشه.

توی این زمونه کسی نباید احساس تورو بدونه وگرنه اون تورو می شکونه.

می خوام بشم همون آدم قبل کسی که از سنگ بود و دو رو برش دیواری از سکوت و بی تفاوتی…

می خوام تنها باشم…

صبر کن عشق تو تفسیر شود بعد برو ، یا دل از ماندن تو سیر شود بعد برو

خواب دیدی که دل دست به دامان تو شد ، تو بمان خواب تو تعبیر شود بعد برو

لحظه ای باد تو را خواند که با او بروی ، تو بمان تا به یقین دیر شود بعد برو 

صبر کن عشق زمینگیر شود بعد برو ، یا دل از دیده ی تو سیر شود بعد برو

تو اگر کوچ کنی بغض خدا می شکند ، تو بمان گریه به زنجیر شود بعد برو .

کوچک باش وعاشق...

که عشق خود میداند آیین بزرگ کردنت را..

سخت است درد خود را از ديگران شنيدن

از عاشقي نگفتن از عشق دل بريدن

سخت است از پرستو پرواز را گرفتن

يک تکه از جهان را بر دوش خود کشيدن

سخت است از رهايي با دست بسته گفتن

دنياي کودکي را از کودکان خريدن

سخت است از ستاره با نور ماه گفتن

از پود دل گسستن در تار دل تنيدن

سخت است با شقايق از کوچ لاله گفتن

با لاله ها نشستن با قاصدک پريدن

سخت است مهرباني از آشنا نديدن

يکبار دل سپردن صد بار دل بريدن

دختره داشت تو خيابون قدم ميزد..... يه دفه چشش ميوفته به پسره

توجه نميكنه...اما وايميسته وكمي نگاش ميكنه.....عاشقش شده بود.......

به دوستش كه كنارش بود ميگه هر جور شده بدستش ميارم... 

دوستش ميگه آخه دختر... اون حتي به تو نگاه هم نكرد... چه جوري ميخواي آخه!

دختره هم ميگه من ميتونم.........

خلاصه دختره هر كاري ميكنه تا توجه پسره جلب بشه اما پسره هيچ بهش توجه نداشت

پسره همه ي دخترارو با يه ديد نگاه ميكرد و واسه همين ميگفت اينم مثل بقيه و توجه

نميكرد........

يك ماه گذشت...

و ديگه دختره فهميده بود كه پسره هر روز به يه پارك ميره ...دختره هم هر روز اونجا ميرفت

ديگه يك ماه گذشته بود...

دختره از اين همه بي اعتنايي خسته شده بود..

يه روز دختره تصميم گرفت كه ديگه نره به اون پارك

پسره مثل هميشه وارد پارك شد..

دست خودش نبود عادت كرده بود دختره رو هر روز ببينه اما اون روز نديد

از دوستاش جدا شد...افتاد دنباله دختره تو پارك

اما اثري ازش نبود...

پسره تازه فهميد كه با تمامه اهميت ندادناش

چقدر به دختره علاقه مند شده و خودش متوجه نبوده...

حالا كه فهميده بود كه دوسش داره...

يكي از دوستاي دخترو پيدا ميكنه و شماره دخترو ازش ميگيره

اينا با هم دوست ميشن و چند سالي ميگذره...

روز هاي عاشقانه و دوست داشتني مثل باد ميگذره..

يكسال ...دوسال......چهار پنج..

واينا همين جوري اينا باهم بزرگ ميشن

بدون اينكه حتي يه لحظه نسبت به هم سرد بشن

يه روز نزديكه غروب بود و اينا با هم بالاي يه تپه بودن و غروب رو نگاه ميكردن...

پسره برميگرده بطرف دختره و ميگه .... دوسم داري؟

دختره ميگه اين چه سواليه؟

بعد يه مكث كوتاه رو به پسره ميكنه و ميگه.... اندازه نداره

پسره ميگه مگه ميشه عشقتو دوست نداشته باشي؟

دختره ميگه دوست دارم اما اندازه نداره

بعد دختره ميگه ...توچي؟ دوسم داري؟

پسره با تمامه غروري كه داشت ميگه من خيلي دوست دارم ..خيلي

پسره رو به دختره ميكنه و ميگه اگه من نباشم يا بميرم تو چي كار ميكني؟

دختره اشك تو چشاش جمع ميشه و ميگه ...

با يه رز قرمز ميام پيشت و منم كنارت ميميرم

دختره ميگه تو چي؟ اگه من نباشم يا بميرم چه كار ميكني؟

پسره ميگه..

هر وقت مردي ميگم!!

پسره به سرش ميزنه كه عشقشو امتحان كنه

يه نقشه ميكشه

يه تشييع جنازه ثوري راه ميندازه تا دخترو امتحان كنه

خودش ميره يه گوشه قايم ميشه

بعد از اين كه همه رفتن ميبينه دختره اومد .... يه گل رز قرمز گذاشت رو قبرش و رفت

پسره ميوفته دنباله دختره و ......

ميوفته دنبالشو ميبينه حتي قبل از اين كه چهلم تموم بشه..دختره با يكي ديگه تو پارك قرار گذاشته

پسره اصلا فكرشم نميكرد.... كه ...اون...... چنين كاري باهاش بكنه

بعد پنج سال دوستي و روزهاي پر از عشق و علاقه

امكان نداره

ولي اين اتفاقي بود كه افتاده بود

دست بر قضا ميزنه و دختره تصادف ميكنه

بعد چند روز هم بدليل خونريزي شديد ميميره

پسره ميفهمه

ميره سر قبرش

ميگه يادته يه روز به من گفتي اگه بميري چكار ميكنم؟

حالا نگا كن

پسره يه دسته رز سفيد ميزاره رو قبر دختره

و

هر شب مرا با خود میبری ،

میبری به جایی که تاریک است و روشنایی آن تویی

هرشب مرا به اوج میبری ، میرسیم به جایی که نگاهت همیشه آنجا بود

ما یکی شده ایم با هم ، همیشگی شده عشقمان، بگو از احساست برای من...

همیشه میگویم تو تا ابد برایم یکی هستی ،

یکی که عاشقانه دوستش دارم ، یکی که برایم یک دنیاست....

دنیای زیبایی که درون آنم ،

ببین یک دیوانه دائم نگاهش به چشمان توست ، من همانم!

ببین که حالم ، حال همیشگی نیست ، اینجا ، همینجایی که

هستی باش، که قلبم بدون تو زنده نیست

ما عاشقانه مانده ایم برای هم ، من برای تو هستم و تو برای من ،

تمام نگاهت را هدیه کن به چشمان عاشق من...

هر زمان فکر بی تو بودن میکنم نفسم میگیرد،

اگر نباشی قلبم بی صدا میمیرد،مثل حالا باش ،

مثل حالا عاشقانه دوستم داشته باش ، نه اینکه فردا بیاید و بیخیال ما باش....

گفته بودم که با تو نفس میگیرم ،

گفته بودم با تو در این زندگی تنها رنگ عشق را میبینم ،

رنگی به زیبایی چشمانت ،

اگر دست خودم بود دنیا را فدا میکردم برای همیشه داشتنت

تو را با هیچکس عوض نمیکنم ، عشقت را همیشه

در قلبم میفشارم و به داشتنت افتخار میکنم

تو را که دارم دیگر تنهایی را در کنارم احساس نمیکنم ،

غم به سراغم نمی آید و دیگر به جرم شکستن اعتراف نمیکنم!

ما یکی شده ایم با هم ، گرمای زندگی با تو بیشتر میشود

و اینجاست که دیوانه میشود از عشقت دل عاشق من...